Europa
Noeste vlijt
We kunnen er niet meer omheen. Europa heeft eeuwenlang gebouwd aan haar bestaan. Met vallen en opstaan. Maar wel met een rode draad: het ging steeds beter met ons. (…) De wereld is gegroeid in welvaart, maar Europa wel heel wat meer dan de rest. Daar zit ongetwijfeld noeste vlijt achter. Maar ook het uitgekiend gebruiken van de bronnen elders in de wereld. Onze welvaart is, als we eerlijk zijn, gebouwd op de broze legering van eigen inzet en de rug van anderen. En omdat de legering broos is, kunnen we het alleen met kunst en vliegwerk in stand houden. Door het krampachtig te beschermen. De vluchtelingen laten zien dat we daarin falen.
Noodkreten
De zuigkracht van onze welvaart en veiligheid is zo sterk dat onze grenzen en zelfbescherming het niet meer houden. En blijkbaar hebben we dat nodig om echt wakker te worden. Vluchtelingen die indringend, want voor onze deur, ons confronteren met ons zelfingenomen denken van de laatste jaren. We lieten juist als welvarende wereld de andere tweederde aan zijn lot over. Hadden daar politiek prachtige verhalen bij. Vermoeiden elkaar om te laten zien dat het elkaar tot een hand en een voet zijn toch niet hielp. Trokken ons terug in onszelf. Bemoeiden ons er niet meer mee. En heel kinderlijk dachten we: als we onze ogen dichtdoen, bestaat het probleem niet. Tot de noodkreten zo dichtbij komen dat zelfs onze dovemans oren het horen en we onze ogen wel open moeten doen.
Lees hier de volledige tekst van Jan Lock, directeur van Woord en Daad.