Azië
Thuiszorg voor Palestijnse ouderen in Ramallah:
Ik ben blij met de dagelijkse aandacht
Ik ben bijna honderd, lacht Naemeh Hawat (93). Naemeh woont in de Palestijnse stad Ramallah, vijftien kilometer van Jeruzalem. Ze trouwde, maar haar echtgenoot overleed, 25 jaar geleden. Naemeh emigreerde ooit naar de VS, maar keerde na tien jaar verblijf in de VS terug naar Ramallah. Ze kan haar intrek nemen in een gloednieuw verzorgingstehuis, pal naast de muur die Oost-Jeruzalem scheidt van het Palestijnse gebied, maar Naemeh weigert resoluut. Ik woon hier al 55 jaar, ik wil niet weg. Naemeh vertoeft liever in haar kelder, onder een winkel.
Volgens Palestijnse traditie moeten ouderen worden opgevangen door familieleden, maar Naemeh heeft niemand die naar haar omkijkt. Een verre neef, die naar Amerika emigreerde, betaalt haar huur. Veel Palestijnse ouderen in Rammallah zijn chronisch ziek, maar ze ontberen medische zorg en medicijnen. Thuiszorgmedewerkers van ATTA Services bezoeken deze geïsoleerde ouderen. Ook Naemah krijgt dagelijks bezoek, zodat ze thuis kan blijven wonen. Ook met haar buren kan ze het goed vinden. Ik ben christen en woon tussen moslims, lacht Naemeh. Mijn buren behandelen me goed.
Zorg voor ouderen in Ramallah
Het leven op de Westbank is zwaar, vooral voor ouderen. De Palestijnse autoriteiten hebben, sinds Hamas in de regering zit, geen geld meer uitgekeerd aan de ouderen. Veel Palestijnen vertrokken van de Westbank, ouderen bleven achter: zonder zorg en zonder aandacht. Ze beschikken niet over zorgverzekeringen of financiële middelen om zich van de noodzakelijke medische zorg te voorzien.
De christelijke organisatie ATTA schenkt, met steun van Kerk in Actie, aandacht aan deze geïsoleerde ouderen en helpt hen met maaltijden, medische zorg en onderdak. Thuiszorgmedewerkers van ATTA komen dagelijks langs voor de verzorging van Naemeh, die zich graag in de watten laat leggen. Ook de huisarts komt langs in haar kelder en controleert daar geregeld haar gezondheid. Zo red ik het wel, zegt ze blij.
Thuiszorg in Ramallah
Hilaneh Abu Roub (78) en haar man Abdullah Abu Roub (80) wonen ook nog zelfstandig in hun huis in Ramallah dankzij de steun van de thuiszorg. Verpleger Hashem Hawamdeh bezoekt het echtpaar. Abdullah houdt wel van een geintje en grijpt de hand van de sociaal werkster, in een poging haar nooit te laten gaan.
Onze zoon komt soms op bezoek, zegt Hilaneh. Hij woonde 35 jaar bij ons, maar hij trouwde onlangs. Hij gaf een vrouw opdracht een bruid voor hem te zoeken, en dat lukte. Nu woont hij bij zijn bruid.
Vierde vrouw
Jamileh Awad (70) is doof en heeft een verminderd gezichtsvermogen. Mijn dochters wonen ver bij me vandaan. Eén dochter woont in het vluchtelingenkamp Albiria in Jordanië. Zij is de tweede vrouw van een Palestijn.
Jamileh blikt terug op een bewogen leven: Ik was dertien toen mijn vader me uithuwelijkte aan een tachtigjarige man in Jordanië. Ik moest trouwen van hem. Na twee jaar ging ik bij mijn man wonen.
Mijn tweede echtgenoot zat in het Jordaanse leger, hij verloor een hand bij een auto-ongeluk. Ik was zijn vierde vrouw, ik was 27 jaar. De eerste vrouw van mijn man was heel jaloers op mij, ze deed er alles aan om de liefde tussen haar en mijn man en mij te laten bekoelen, maar dat lukte haar niet. We hebben ook letterlijk gevochten: ik was heel sterk. Maar mijn man bleef van mij houden. Na mijn huwelijken keerde ik terug naar Ramallah. Mijn twee zonen en twee dochters bleven achter in Jordanië.
Genieten van thuiszorg
Ook Ganem Froukh (85) geniet van de zorg van de ATTA-medewerkers. Ganem woont zijn lange leven lang al in Ramallah, en al meer dan vijftig jaar in een klein kamertje naast de moskee. Zijn honk had geen stromend water, geen fatsoenlijke vloer en afbladderende muren. Het huisje werd onlangs grondig gerenoveerd, en Ganem kreeg bovendien een bed en een dekbed, waarop hij zich dankbaar laat onderzoeken door de dokter.
Ganem woont moederziel alleen: hij verloor zijn enige zoon en niet lang daarna ook zijn vrouw, die stief van verdriet. Ik krijg elke dag pillen voor mijn hart, zegt Ganem. Ik ben blij met de dagelijkse aandacht van de thuiszorgmedewerkers.