Knallende Klamers

Knallende Klamers zijn stuk voor stuk mannen van Staal

Klamers klagen niet. Klamers knijpen ‘em ook nooit. Zelfs als ze massaal examen moeten doen, geven ze geen krimp. Klamers hebben geen last van knikkende knieën, klamme koppen, knarsende kaken, dichtgeknepen kelen, prikkende slokdarmen, krakende schildklieren, plakkerige slakkenhuizen, klotsende oksels of een klapperend skelet. Klamers zijn stuk voor stuk mannen van Staal, dat is zo klaar als een klontje. Kermende, kreunende en weeklagende Klamers zijn geen knip voor de neus waard.

Klip en klaar

Vandaag maken we kennis met vier knappe, kranige examenkandidaten: Knallende Klamers! Zij spelen zich met hun knappe prestaties in de kijker. De oudste, maar nog altijd krasse Klamer, stond vandaag, op de verjaardag van zijn oudste kind, kundig en zelfverzekerd voor de onkreukbare examencommissie van de IF-Academy voor fondsenwerving. Hij verdedigde zijn kansrijke meerjarenbegroting met verve en ging huiswaarts met de oorkonde Fondsenwerving B op zak. Klamer heeft fondsenwervende kwaliteiten, dat is klip en klaar, zonder enige kanttekening. Hij kent de kneepjes van het vak.

Bekwaam scheikundige?

De tweede Klamer, bekend als computerhulp en kortelings teruggekeerd van een curieuze trektocht door Marokko, hing vandaag – gekleed in labjas en gewapend met een fles champagne, met dubbele vreugde de vlag uit. Hij kwam achttien jaar geleden ter wereld om exact dertien minuten over dertien – een hele kunst, en mag vanaf vandaag van de overheid een klein bokbiertje drinken. Wellicht schuilt er in hem een bekwaam scheikundige?

Klasse in het kwadraat

Niemand kan ook om de derde knappe Klamer heen: de kans om het college te verlaten met een diploma op zak liet hij zich vanzelfsprekend niet ontgaan; zelfs niet toen een kortstondige koorts toesloeg en hij, op een examen-dag, kotsend en met knallende koppijn wakker werd. Hij viel bijkans in katzwijm: dit kon hem de kop kosten! Maar de veertienjarige Klamer liet zich niet kennen; hij wilde kotste eh.. koste wat kost voorkomen dat hij – kansloos, voor zijn examens zou zakken. Dus gaf hij geen krimp, uitte geen klacht, kuierde kalm en koelbloedig naar zijn college en pakte daar zijn kans om school succesvol te verlaten. En wie had ooit gedacht dat hij, ja juist hij, zou uitblinken in breuken, driehoeken, kwadraten en kans berekenen? Klasse in het kwadraat! Een traktatie op een kilootje kippenkluifjes bij Kentucky Fried Chicken is meer dan billijk.

Knots en mesjokke

En dan de klap op de examen-vuurpijl: de kleinste knaap stond met bloedende knieën en kapotte ellebogen krachtig en explosief op de tatami. Het was van de gekke, knots en mesjokke, maar de coole judoka liet zich niet kennen. Om deze kleine Klamer kan niemand meer heen: hij krijgt iedereen op de knieën en wie het met hem aan de stok krijgt moet maken dat hij wegkomt. Hij sluit zijn kleurrijke judocarrière – van wit naar geel, via oranje naar groen en blauw, af met een verdiende donkerbruine band.

Lees ook: Kinderen Klamer steeds weer de klos

Computerproblemen? Neem contact op met: Computerhulp Henrik

(Deze schitterende shots zijn trouwens gemaakt door een stralende Staal die haar Klamers steevast voorziet van stalen zenuwen.)